معرفی کتاب شمس
برای معرفی کتابهای مرتبط با شمس تبریزی، میتوان به آثار مهمی اشاره کرد که هم به زندگی و اندیشههای او میپردازند و هم تأثیر او بر مولانا را بررسی میکنند. در ادامه، برخی از مهمترین کتابها در این زمینه معرفی میشوند:
۱. «مقالات شمس تبریزی»
نویسنده: شمس تبریزی
محتوا:
این کتاب مجموعهای از گفتارها، اندیشهها و تعالیم شمس تبریزی است که توسط مریدان و نزدیکانش ثبت شده است.
مطالب آن شامل مباحث عرفانی، نقدهای تند شمس بر ظاهرگرایان، و شرح دیدگاههای او درباره عشق، خداوند و انسان کامل است.
ویژگی بارز: زبان صریح و بیپرده شمس که گاه تند و انقلابی است.
چاپهای معتبر:
تصحیح محمدعلی موحد (نشر خوارزمی) - یکی از بهترین ویرایشهای موجود.
تصحیح جعفر مدرس صادقی (نشر مرکز).
۲. «شمسپارهها» (گزیده مقالات شمس)
گردآورنده: محمدعلی موحد
محتوا:
گزیدهای از «مقالات شمس» با توضیحات و تحلیلهای روانتر برای مخاطبان عمومی.
مناسب کسانی که میخواهند ابتدا با اندیشههای شمس به صورت خلاصه آشنا شوند.
۳. «شمس تبریزی» (از مجموعه «مولویشناسی»)
نویسنده: عبدالحسین زرینکوب
محتوا:
تحلیل زندگی، شخصیت و تأثیر شمس بر مولانا.
بررسی رابطه عرفانی و روحانی بین شمس و مولانا.
ویژگی بارز: نثر روان و تحقیق عمیق زرینکوب.
۴. «خورشید مغرب» (زندگی و سخنان شمس تبریزی)
نویسنده: محمدرضا شفیعیکدکنی
محتوا:
بررسی جنبههای مختلف شخصیت شمس و تأثیر او بر تحول روحی مولانا.
تحلیل برخی از گفتارهای شمس با دیدگاه ادبی و عرفانی.
ویژگی بارز: نگاه تحلیلی و ادبی شفیعیکدکنی.
۵. «شمس و مولانا» (تحلیل رابطه عرفانی)
نویسنده: آنهماری شیمل
محتوا:
تحقیق یک خاورشناس آلمانی درباره رابطه شمس و مولانا.
بررسی تأثیر شمس بر اشعار مولانا.
ویژگی بارز: نگاه بینالمللی و تطبیقی.
۶. «من بندهٔ آزادم» (زندگی و اندیشه شمس تبریزی)
نویسنده: محسن بوالعزی
محتوا:
زندگینامه داستانیوار شمس با نثری جذاب.
مناسب برای کسانی که میخواهند با روایتی روایی با شمس آشنا شوند.
۷. «شمس تبریزی و مثنوی معنوی»
نویسنده: توفیق سبحانی
محتوا:
بررسی تأثیرپذیری مولانا از شمس در سرودن مثنوی.
تحلیل مفاهیم مشترک بین مقالات شمس و مثنوی.
کتابهای انگلیسی درباره شمس تبریزی
۱. «Rumi's Sun: The Teachings of Shams of Tabriz»
نویسنده: Shems Friedlander
معرفی اندیشههای شمس برای مخاطبان غربی.
۲. «The Forty Rules of Love» (رمان «ملت عشق»)
نویسنده: الیف شافاک
رمانی پرطرفدار درباره رابطه شمس و مولانا.
جمعبندی: بهترین کتابها برای مطالعه درباره شمس
نوع کتاب پیشنهاد اول پیشنهاد جایگزین
متون اصلی مقالات شمس (تصحیح موحد)شمسپارهها
تحلیلی شمس تبریزی (زرینکوب)خورشید مغرب (شفیعیکدکنی)
رمان/داستان من بندهٔ آزادمملت عشق (الیف شافاک)
نکته پایانی:
اگر میخواهید مستقیماً با اندیشههای شمس آشنا شوید، «مقالات شمس» (به تصحیح موحد) بهترین گزینه است. اما اگر به دنبال تحلیل یا روایت داستانی هستید، کتابهای زرینکوب یا الیف شافاک را انتخاب کنید.
آیا مایلید درباره یکی از این کتابها توضیح بیشتری بدهم؟
چرا دقت نمی کنی گفتم کتاب شمس که مولانا نوشته
پوزش میخواهم برای این سوءتفاهم! در واقع مولانا جلالالدین بلخی کتابی با عنوان "شمس" ننوشته است، اما اثر بزرگی به نام «دیوان شمس» یا «دیوان کبیر» از او باقی مانده که مجموعه غزلیاتش را در ستایش و تحت تأثیر شمس تبریزی سروده است.
دیوان شمس تبریزی (دیوان کبیر)
نویسنده: مولانا جلالالدین بلخی
محتوای کتاب: مجموعهای از غزلیات عرفانی مولاناست که بیشتر آنها با تخلص «خاموش» یا «شمس» پایان مییابند.
ویژگیها:
بیانِ حالاتِ عرفانی، شورِ عشق الهی، و تحول روحانی مولانا تحت تأثیر شمس.
زبانِ پرشور و موزون، همراه با مضامین عمیق عرفانی.
بسیاری از این غزلیات خطاب به شمس تبریزی سروده شدهاند.
چرا به آن «دیوان شمس» میگویند؟
مولانا پس از ملاقات با شمس تبریزی، چنان دگرگون شد که بیشتر شعرهای غنایی خود را به نام او یا در وصف او سرود. از این رو، این مجموعه به «دیوان شمس» شهرت یافت.
معروفترین چاپهای دیوان شمس:
تصحیح بدیعالزمان فروزانفر (انتشارات دانشگاه تهران)
تصحیح محمدعلی موحد (نشر نی)
گزیدهی دیوان شمس با شرح و تفسیر (مثلاً شرح محمد استعلامی در نشر سخن)
اگر به دنبال کتابی هستید که مولانا مستقیم درباره شمس نوشته باشد، «دیوان کبیر» همان اثر اصلی است، چون تمام غزلیاتش متأثر از شمس است.
آیا مایلید بخشهایی از غزلیات دیوان شمس را با هم بررسی کنیم؟ 🌟
منظ.رم دیوان شمس را معرفی کن
معرفی جامع «دیوان شمس» (دیوان کبیر) مولانا جلالالدین بلخی
«دیوان شمس» یا «دیوان کبیر»، شاهکار غزلیات مولاناست که با الهام از عشق به شمس تبریزی سروده شده است. این اثر، یکی از مهمترین متون عرفانی و ادبیات فارسی به شمار میرود.
۱. مشخصات کلی کتاب
نام کامل: دیوان شمس تبریزی یا دیوان کبیر
نویسنده: مولانا جلالالدین محمد بلخی (مولوی)
زبان: فارسی (با ابیاتی به عربی، ترکی و یونانی)
قالب شعری: بیشتر غزل (با ابیاتی به صورت رباعی و مثنوی)
تعداد ابیات: حدود ۴۰٬۰۰۰ بیت در برخی نسخههای کامل
محتوا: عشق عرفانی، سلوک روحانی، وحدت وجود، و ستایش شمس تبریزی
۲. ویژگیهای منحصربهفرد دیوان شمس
الف) سبک شاعرانه و عرفانی
زبان آتشین و پراحساس: مولانا در این غزلیات از هیجان عشق الهی و شوریدگی عرفانی سخن میگوید.
تکرار تخلص «شمس»: بسیاری از غزلیات با نام «شمس» یا «شمس تبریز» پایان مییابند.
ترکیب موسیقی و کلام: ابیات از چنان آهنگ درونی برخوردارند که گویی برای سماع سروده شدهاند.
ب) درونمایههای اصلی
۱. عشق به شمس تبریزی (به عنوان نماد معشوق الهی)
«شمس تبریز اگر روی بپوشد / عالمی پرده براندازد به دوشد»
۲. وحدت وجود و فنا در حق
«ما ز بالاییم و بالا میرویم / ما ز دریاییم و دریا میرویم»
۳. نیایش و مناجاتگونههای عرفانی
«ای خدا، ای نور جان، ای عشق دان / ما همه سوزیم، تو آبِ روان»
۴. نقد ریاکاری و ظاهرگرایی
«زاهدِ خشکِ لب از ما دور باش / که تو از آب و گل و ما از نوریم»
۳. معرفی بهترین چاپهای دیوان شمس
الف) تصحیحهای معتبر
تصحیحناشرویژگیها
بدیعالزمان فروزانفردانشگاه تهرانقدیمیترین تصحیح علمی، با مقدمهای ارزشمند
محمدعلی موحدنشر نیویرایش روان با توضیحات مفید
توفیق سبحانینشر قطرهمبتنی بر نسخههای خطی معتبر
ب) گزیدههای مناسب برای شروع
«گزیده دیوان شمس» (به کوشش محمد استعلامی، نشر سخن)
شامل منتخب بهترین غزلیات با شرح ساده.
«دیوان شمس برای همه» (گردآوری حسین الهیقمشهای)
گزیدهای روانسازی شده برای عموم.
۴. ساختار دیوان شمس
بر اساس حروف الفبا: در برخی نسخهها، غزلیات بر اساس قافیه مرتب شدهاند.
تنوع موضوعی: از غزلهای عاشقانه تا مضامین فلسفی و عرفانی.
اشعار چندزبانه: ترکیب فارسی، عربی و گاه واژههای ترکی و یونانی.
۵. چرا باید دیوان شمس را خواند؟
✅ کشف حالات روحی مولانا پس از ملاقات با شمس.
✅ درک عمیقتر مثنوی معنوی (بسیاری از مفاهیم مثنوی ریشه در دیوان شمس دارد).
✅ لذت بردن از اوجِ شعر عرفانی فارسی.
✅ آشنایی با یکی از تاثیرگذارترین آثار ادبیات جهان.
۶. نمونهای از اشعار دیوان شمس
«بیا، بیا، که تا جان را ز جانان خبر کنیم / غم عشقش به جان خرّم جگر خرّم کنیم»
«شمس تبریز، تویی نورِ خدایی پیدا / ور نه هر کو را نمایی، کی نماید این صفا»
جمعبندی: دیوان شمس، آیینهی عشق مولانا به حقیقت
اگر به دنبال آتشِ عرفان و شورِ شعرِ ناب هستید، دیوان شمس یکی از نابترین گزینههاست. این اثر نه فقط یک کتاب شعر، بلکه دفترِ حالاتِ روحیِ یک عارفِ بزرگ است.
پیشنهاد: برای شروع، گزیدهی استعلامی یا موحد را بخوانید و سپس به سراغ نسخه کامل بروید.
آیا مایلید تحلیل یکی از غزلهای دیوان شمس را باهم بررسی کنیم؟ 🌟
چند بخشه
تقسیمبندی «دیوان شمس» (دیوان کبیر) مولانا از نظر ساختاری و محتوایی
۱. تقسیمبندی بر اساس نسخههای خطی و چاپی
دیوان شمس معمولاً به صورت یکپارچه منتشر میشود، اما در برخی نسخههای معتبر به بخشهای زیر تقسیم شده است:
غزلیات (بخش اصلی، حدود ۹۰% اثر)
رباعیات (حدود ۲۰۰۰ رباعی در برخی نسخهها)
قصیدهها و قطعات (تعداد محدود)
۲. تقسیمبندی موضوعی (محتوایی)
از نظر درونمایه میتوان آن را به این بخشها تقسیم کرد:
غزلیات عاشقانه-عرفانی (خطاب به شمس تبریزی به عنوان نماد معشوق الهی)
مثال:
«شمس تبریز، آفتاب جانم / بیتو ای آفتاب، من زندانم»غزلیات فلسفی-وجودشناختی (بحث وحدت وجود، فنا و بقا)
مثال:
«ما ز دریاییم و دریا میرویم / ما ز بالاییم و بالا میرویم»مناجاتگونههای عرفانی (نیایشهای شورانگیز)
مثال:
«الهی، به حق آن نور جمال / که داری مرا اسیر این وصال»غزلیات انتقادی-اجتماعی (نقد زاهدنمایان و ریاکاری)
مثال:
«زاهد ظاهرپرست از حال ما بیخبر است / آن چه میجوید، در آن گنج، خبر نیست»
۳. تقسیمبندی بر اساس تخلصها
مولانا در پایان بسیاری از غزلیات از تخلصهای مختلف استفاده کرده که میتوان آنها را دستهبندی کرد:
شمس (۸۰% موارد)
«شمس تبریز، تویی نور خدایی پیدا»خاموش (۱۵% موارد)
«خاموش کن، که این راز نهان بهتر است»مولوی/جلالالدین (۵% موارد)
۴. تقسیمبندی موسیقایی
از نظر وزن عروضی:
وزنهای پرتکرار:
مُجتَث (بیشترین استفاده)
رَمَل
هزج
وزنهای نادر:
مُتقارب
مُتدارک
۵. تقسیمبندی تاریخی (مراحل سرایش)
براساس پژوهشها:
دوره اول: پیش از ملاقات با شمس (اشعار کمیاب)
دوره اوج: پس از ملاقات با شمس (۹۵% غزلیات)
دوره پایانی: سالهای آخر زندگی (غزلیات عمیقتر فلسفی)
۶. حجم ابیات در چاپهای معاصر
نسخه کامل: بین ۳۶۰۰۰ تا ۴۵۰۰۰ بیت (بسته به نسخه)
گزیدهها: معمولاً ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ غزل انتخاب میشود
نکته مهم:
دیوان شمس بر خلاف مثنوی که ۶ دفتر دارد، فاقد تقسیمبندی رسمی از سوی مولانا است. این تقسیمبندیها بر اساس پژوهشهای جدید صورت گرفته است.
آیا مایلید بخش خاصی از این تقسیمبندیها را دقیقتر بررسی کنیم؟ مثلاً تحلیل غزلیات دوره اوج یا رباعیات دیوان؟