برداشت

1. پور جوان
2. به پور جوان گفت
3. بفرمود تا دیبه خسروان……….کشیدند بر روی پور جوان
4. به پور جوان گفت شاه زمین………..که رایت چه بیند کنون اندرین
5. به پور جوان گفت کاین هفت جام…….بخور تا شوی ایمن و شادکام
6. سه پور جوان را سپهدار گفت………پراگنده باشید با گنج جفت

=====================================

در این ابیات، به "پور جوان" اشاره شده است که نشان‌دهنده جوانانی است که در بستر داستان‌های شاهنامه نقشی حیاتی ایفا می‌کنند. این جوانان به عنوان شخصیت‌های پویا، شجاع و با نفوذ به تصویر کشیده شده‌اند که در لحظات کلیدی و تاثیرگذار نقش برجسته‌ای ایفا می‌کنند. در ادامه، به تحلیل هر یک از این ابیات می‌پردازیم:

1. بیت 1: بفرمود تا دیبه خسروان……….کشیدند بر روی پور جوان

   • زبان و سبک: استفاده از فعل "بفرمود" نشان‌دهنده زبان فاخر شاهنامه است.

   • تصاویر: تصویری از جوانی که با دیبه خسروان، یک پارچه گران‌بها و سلطنتی، پوشیده شده است.

   • مفاهیم: این بیت به افتخار و بزرگداشت جوانان در جامعه سلطنتی اشاره دارد.

2. بیت 2: به پور جوان گفت شاه زمین………..که رایت چه بیند کنون اندرین

   • زبان و سبک: خطاب شاه به جوان و پرسیدن نظر او، نشان‌دهنده اهمیت نظرات جوانان در تصمیم‌گیری‌های کلان است.

   • تصاویر: تصویری از شاه که با احترام و توجه به جوانان نظراتشان را می‌پرسد.

   • مفاهیم: اهمیت مشورت با جوانان و نقش آنها در تصمیم‌گیری‌های مهم.

3. بیت 3: به پور جوان گفت کاین هفت جام…….بخور تا شوی ایمن و شادکام

   • زبان و سبک: استفاده از فعل "بخور" و تصویری از جام‌های نوشیدنی.

   • تصاویر: تصویری از جوان که با نوشیدن هفت جام به ایمنی و خوشی دست می‌یابد.

   • مفاهیم: اهمیت شادی و خوشحالی جوانان و تلاش برای تأمین رفاه آنها.

4. بیت 4: سه پور جوان را سپهدار گفت………پراگنده باشید با گنج جفت

   • زبان و سبک: استفاده از فعل "گفت" و خطاب سپهدار به جوانان.

   • تصاویر: تصویری از سه جوان که به همراه گنجینه‌ها پراگنده و سفر می‌کنند.

   • مفاهیم: نقش جوانان در حفظ و استفاده از منابع و گنجینه‌های جامعه.

این ابیات نشان‌دهنده اهمیت و تأثیرگذاری جوانان در شاهنامه و جامعه ایرانی است. جوانان به عنوان نیروهای پویا، شجاع و با نفوذ به تصویر کشیده شده‌اند که در لحظات کلیدی و تاثیرگذار نقش برجسته‌ای ایفا می‌کنند.

==================================

عامیانه

مفهوم "عامیانه" به معنای ارتباط با زبان و فرهنگ عامه مردم است. در شاهنامه نیز برخی از ابیات و داستان‌ها با زبانی ساده‌تر و مفاهیمی که برای همه‌ی اقشار جامعه قابل درک باشند، نگاشته شده‌اند. این ابیات اغلب به جنبه‌های روزمره زندگی، احساسات انسانی و حکایات اخلاقی پرداخته‌اند.

در ادامه، ترجمه‌ی عامیانه‌ای از برخی ابیات "پور جوان" آورده شده است:

1. بفرمود تا دیبه خسروان……….کشیدند بر روی پور جوان

   • ترجمه عامیانه: به بچه‌ی شاه زود دستور داد تا لباس‌های شیک و پادشاهی رو براش بپوشند.

2. به پور جوان گفت شاه زمین………..که رایت چه بیند کنون اندرین

   • ترجمه عامیانه: شاه به پسرش گفت: "الان چی به نظرت میاد؟ چیکار کنیم؟"

3. به پور جوان گفت کاین هفت جام…….بخور تا شوی ایمن و شادکام

   • ترجمه عامیانه: به پسرش گفت: "این هفت لیوان رو بخور تا خوشحال و ایمن بشی."

4. سه پور جوان را سپهدار گفت………پراگنده باشید با گنج جفت

   • ترجمه عامیانه: فرمانده به سه پسر گفت: "هرجا می‌رید با گنجینه‌ها همراه بشید."

این ترجمه‌های عامیانه، به زبانی ساده و قابل فهم برای همه بیان شده‌اند تا مفاهیم اصلی اشعار برای عامه مردم نیز روشن باشد.