برداشت

1. خورش هست چندانک اندازه نیست……….اگر چهره بازارگان تازه نیست
2. خورش هست چندانک اندازه نیست………به خوشه درون بار اگر تازه نیست
3. خورش هست و ایوان و گنج و سپاه……..ترا رنج بدخواه را تاج و گاه

این ابیات از شاهنامه فردوسی هستند و به موضوعات مختلفی از جمله وضعیت اجتماعی و اقتصادی اشاره دارند. در این ابیات، فردوسی به وفور نعمت و خوراک اشاره می‌کند و بیان می‌کند که حتی اگر چهره بازارگان تازه نباشد یا بار خوشه‌ها تازه نباشد، خوراک به اندازه کافی وجود دارد. همچنین به اهمیت قدرت و ثروت در برابر دشمنان اشاره دارد و نشان می‌دهد که حتی با وجود تمام این امکانات، رنج و مشکلاتی که از سوی دشمنان به وجود می‌آید، همچنان وجود دارد.